اختراع لامپ توسط دانشمندان زیادی مورد بررسی قرار گرفته تا در نهایت به دست ادیسون تکمیل و اختراع و تجاری سازی شد این لامپ ها بسیار پر مصرف بوده و طول عمر کمی نیز داشت و هزینه ساخت زیادی نیاز داشتند .
نور این لامپ ها، در واقع مقاومت رشته سیمی که در اثر عبور جریان برق در فضای نسبتا خلاء وار داخل شیشه ایجاد می شد ، می باشد .
اما تاریخچه لامپ را در این مطلب برای شما شرح می دهیم :
لامپهایی که روشنایی بوجود می آورند و شب را به اندازه روز روشن می نمایند و کاربرد زیادی در زندگی امروزه ما دارند در سال ۱۸۷۹ اختراع شدند ، این لامپ اولیه را فردی به نام توماس اوا معروف به ادیسون اختراع کرد این فرد تنها فردی نبود که روی این اختراع کار میکرد و افراد زیادی روی این اختراع فعالیت می نمودند که در تاریخچه لامپ بسیار تاثیر گذار بود .
اما مواد اولیه ایی که ادیسون استفاده کرد بسیار در تجاری سازی این لامپ به او کمک نمود به طوری که طول عمر لامپها بیشتر شد و نور دهی انهارا نیز بهتر گشت و دلیل آن هم به استفاده از خلاء بیشتر که باعث مقاومت بالاتر می شد و البته استفاده از سیم های رشته ایی بهتر نیز اثر زیادی در عمر این لامپها داشت .
اما لامپهای حبابی در ابتدا توسط همفری دیوی ساخته شد در واقع اولین نفری که ایده و ساخت لامپ ها را داشت .
او در سال ۱۸۰۲ مخترع یک باتری که جریان الکتریکی را در آن نگه می داشت ، بود و با کمک این اختراع (باتری) توانست نوری را تولید کند او با اتصال جریان به یک تکه کربن ، نوری را تولید کرد که تاکنون سابقه نداشت اما این نور دوام چندانی نداشت و از لحاظ اقتصادی و کاربردی ارزش چندانی نداشت .
بعد از این دانشمند ، دانشمند دیگر انگلیسی به نام وارن دی لی رو بر روی این اختراع کار کرد او در سال ۱۸۴۰ توانست حلقه ایی از جنس پلاتینی را در لوله ای که خلاء نسبی در آن وجود داشت قرار داده و جریان را از آن عبور دهد و نور تولید کند این لامپ تقریبا لامپی بود که از نظر دوام طول عمری بهتر از لامپ دانشمند قبلی داشت اما از نظر هزینه ساخت با توجه به قیمت زیادی که پلاتین داشت اصلا به صرفه نبود .
اما نوبت به دانشمند و فیزیکدان دیگری رسید که این اختراع را کمی کامل تر نماید دانشمند بعدی که دست به ساخت و اختراع لامپ حباب زد سوان انگلیسی بود وی در سال ۱۸۵۰ توانست لامپی را تولید کند که توسط رشته کاغذ های کربنی و قرار دادن آنها در شیشه حبابی نور تولید نماید و طول عمر بهتر داشته باشد اما طول عمر این لامپها نیز زیاد نبود اگر چه در صدر لامپ ها قبلی بود اما باز هم این لامپها زیاد به صرفه نبود تا اینکه با اختراع شدن و ساخته شدن پمپ های هوا یا خلاء سوان این لامپ ها را عیب یابی و دوباره ساخت .
تا اینکه دانشمند معروف توماس ادیسون تحقیقات و آزمایشات خود را در راستای تولید و اختراع کامل لامپ های حباب در سال ۱۸۷۸ شروع کرد اما در همان سال دچار شکست های فراوانی در ثبت این اختراع شد اما شکست های فراوان وی را نتوانست از ادامه این مسیر باز دارد .
وی رشته های گوناگون و با شکل های و جنس های متفاوتی را در لامپ ها آزمایش می کرد اما به هیچ نتیجه ایی نرسید تا اینکه وی توانست با استفاده از رشته های با جنس بامبو که کربنیزه شده بودند لامپی را اختراع نماید .که این لامپ طول عمر زیادی (چیزی نزدیک به ۱۲۰۰ ساعت ) داشت این لامپ توسط توماس ادیسون تجاری سازی شد و در سال ۱۸۸۰ به بازار عرضه شد .
در کل لامپهای رشته ایی و حبابی مصرف زیادی و نور غیر
یکنواختی داشتند با پیشرفت تکنولوژی امروزه تقریبا استفاده از این لامپ ها منسوخ شده و استفاده از لامپهای LED رواج یافته است .